Historia rankingu zwanego „kolorem roku” zaczęła się 20 lat temu, w 1999 roku czyli w ostatnim roku XX wieku. Instytut Pantone – wybrał wtedy na rok 2000 niebieski kolor o nazwie i tradycjach sięgających starożytności - Cerulean co z łaciny znaczy: „w kolorze nieba”. To był pierwszy kolor roku w historii Pantone. W lata 20-te XXI wieku wkraczamy także pod sztandarem niebieskiego odcienia, który inspirowany jest kolorem ciemnego i zgaszonego zmierzchu. „Dusty blue” to nazwa pojawiająca się w niemal wszystkich trenwatcherkich agencjach.  Zespół ekspertów wybrał Pantone 19-4052, Classic Blue – jest to średnio nasycony, nieco zgaszony odcień niebieskiego. Wyjaśnijmy coś: nie jest to jakikolwiek kolor niebieski z całej szerokiej gamy niebieskości. Nie jest to kolor podstawowy niebieski czyli ultramaryna, ani indygo, nie granatowy ani lazurowy, nie jasny jak błękit. Najbliżej mu do kobaltu albo błękitu pruskiego. Zbliżony odcień pojawił się jako propozycja PPG – jest to kolor  o nazwie: Chińska porcelana (PPG1160-6).

Ten wpis nie ogranicza się do jednego koloru roku ale do całego rankingu - wybrałam aż 8 odcieni i dorzucam coś od siebie. Zapraszam na przegląd tendencji kolorystycznych na 2020 rok.

Nie przepowiadam z fusów nie jestem chiromantką 😊 ale trendy uwielbiam śledzić – zwłaszcza te wschodzące albo dopiero co widoczne, nieśmiało pojawiające się w przestrzeni. Lubię nowości, uwielbiam ten stan przepływu idei – stare pomysły odchodzą nowe koncepcje wkraczają. Dlatego też nie przyzwyczajam się do rzeczy, do stylów czy miejsc. Wiem, że wszystko w życiu jest płynne, zmienne. Za to lubię wszelkie mody – za zmiany nieustające i przynoszące świeżość. Dziwię się ludziom, którzy uważają, że trendy oznaczają ślepe podążanie za czyimiś pomysłami, że są nic nie wartym naśladownictwem i wtórnością. Lubię patrzeć na trendy jak na subtelne znaki tego co dzieje się w świecie – i jak na to reagują ludzie. Bo trendy to papierek lakmusowy nastrojów społecznych – poza wymiernymi korzyściami płynącymi z ich wprowadzania na rynek – mają też charakter pozytywny. Pozwalają się rozwijać, odkrywać i eksperymentować.  

Lipiec prawie za nami - może to dobry czas na króciutki wpis inspiracyjny? Trzy polecane wnętrzarskie inspiracje - moja mieszanka firmowa - do przeczytania w 3 minuty. W tym miesiącu odkryłam te trzy rzeczy: 1 wnętrze, 1 miejsce w sieci i 1 materiał wykończeniowy. Mam tez prośbę do Ciebie :)

Jedni je kochają, inni nienawidzą. O łuczkach Karwowskiego pisałam już na blogu (TU) - chyba nieco za wcześnie - ten trend dopiero teraz wszedł do polskich wnętrz.

Łuki królują we wnętrzach publicznych i prywatnych. W sklepach pojawiło się sporo wyposażenia z tym motywem dekoracyjnym. Niektórzy moi znajomi projektanci twierdzą, że te łukowe otwory i drzwi są ciekawe, ale trudno znaleźć dobrych wykonawców do ich wykonania i dlatego się ich boją robić w swoich projektach. Co zrobić by ten modny element wprowadzić do aranżacji, ale nie kuć ścian?
P.S. Na końcu wpisu czeka prezencik :)

Trochę mi wstyd jako projektantce, że neurodesign, bazujący na wielozmysłowym odbiorze rzeczywistości dopiero raczkuje jako dziedzina i projektantom różnych specjalności trzeba przypomnieć o czym zapomnieli. Często w ogóle nie myśli się podczas projektowania naszego otoczenia o czymkolwiek innym niż walory wizualne albo ogólnie rozumiana funkcjonalność. O sobie mogę powiedzieć, że nawet gdybym chciała, to nie mogłabym o tym dodatkowym wymiarze projektowania zapomnieć. Dlaczego? Bo jestem WWO i czasem to jest naprawdę trudne.

Kiedy ponad 2 lata temu pisałam o terazzo czyli powrocie lastrico ludzie pukali się w głowę. To samo było w przypadku łuków. Dzisiaj to szał na rynku - mnie już spowszedniało, dla innych wciąż nowość. Uwielbiam obserwować trendy wschodzące - to co masowe traci dla mnie wartość. Jeśli chcecie zobaczyć coś wcześniej, zanim wypełni się tym rynek - zapraszam do lektury.

Na podsumowanie tego roku przygotowałam mikro prognozy wnętrzarskie na nadchodzące sezony. Wiele trendów z poprzedniego roku (pisałam o nich np. TU) jeszcze ma się dobrze - niektóre już nam się przejadły (jak styl skandynawski). To subiektywny przegląd tego, co dopiero wchodzi na salony i oczywiście zakres tego wyboru też nie jest kompletny. We wnętrzach sporo się ostatnio dzieje - każdy znajdzie coś dla siebie, ale ja nie chcę tu pokazywać ogranych chwytów, czy chylących się ku zapomnieniu mód. Nie interesuje mnie też to co w mainstreamie - dziś chcę wam pokazać pewne wybijające się w masie światowych inspiracji pomysły. Są zachwycające, zabawne, nieoczywiste - i mnie to wystarcza, aby o nich wspomnieć. Ciekawe czy Was czymś zaskoczę? Zapraszam :)

Lubię październik. Jesienna aura sprzyja refleksjom, dlatego myślę, że nie może być lepszego czasu na festiwale designu. Bo design to nie tylko dekoracje, prawda? Łódź Design Festival zniknął z polskiego kalendarza wnętrzarskiego (tu zobaczysz harmonogram imprez tego typu w Polsce), więc była okazja do zastąpienia tego wydarzenia czymś innym. Pierwszy raz miałam okazję odwiedzić jeden z najważniejszych festiwali w Europie – Dutch Design Week w Eindhoven w Holandii. Jestem wielką fanką holenderskiego designu. Przywiozłam tyle materiału, wrażeń i pomysłów na wpisy, że będziecie mieli co czytać przez całą jesień.

Zaczynam od wprowadzenia w holenderskie klimaty – od błękitu z Delft – czyli flagowego przykładu tradycyjnego rzemiosła Holenderskiego. To tylko na rozgrzewkę :)

Mimo mojej wielkiej sympatii do Hiszpanii przyznam szczerze: nie znam wielu hiszpańskich projektantów. Moje pierwsze skojarzenia w tym zakresie to oczywiście Jaime Hyon, którego jestem wielką fanką, potem Patricia Urqiola, o której długo myślałam że jest Włoszką, i Mario Ruiz - to moja hiszpańska wielka trójka. Dodałabym jeszcze dwóch architektów ikony - Gaudiego oraz Calatrawe i to w zasadzie koniec. Mam wrażenie, że hiszpańskie wzornictwo nie jest zbyt dobrze znane w Polsce, a szkoda. Tym bardziej się cieszę, że miałam okazję odwiedzić Walencję i zobaczyć targi wnętrzarskie Feria Habitat de Valencia. Zapraszam na relację z tego wydarzenia.