Nie zamieniaj pasji w biznes - Zabijesz ją

W życiu trzeba mieć jakąś pasję, ale myślę, że przecenia się rolę pasji jako fundamentu biznesu. Owszem pasja jest ważna, bo w początkowej fazie rozwijania swojej kariery zawodowej to paliwo napędowe, ale nie wystarcza na długo. A co jeśli ktoś dotkliwie skrytykuje to, co tak kochasz? Dotknie cię to do żywego. Jak wycenisz to, co robisz z sercem? Sama pasja niczego nie gwarantuje niestety. Czy każdą pasję da się zamienić w biznes?

Wczoraj zrobiłam kolację na której gościliśmy kilkoro znajomych. Wszyscy się zajadali - ja byłam szczęśliwa. Jednak zawsze znajdzie się ktoś, kto chce zwykły komplement - "wspaniale gotujesz" - wynieść ponad standard i pada słynne: "Powinnaś otworzyć restaurację! Na takim jedzeniu zarobiłabyś krocie!"
No tak, tylko czy to nie zabiłoby tego, co kocham? Czy rutyna, stres i większa skala nie odbierze temu co uwielbiam robić jakości? Poza tym ja tylko potrafię gotować, co to ma wspólnego z zarządzaniem restauracją? Jak oceniliby mnie jurorzy Master Cheffa?

Dostaję przynajmniej kilka razy w tygodniu maile od moich czytelników lub kursantów na ten sam temat. Przeważnie mail wygląda tak:

"Wszyscy znajomi chwalą moje mieszkanie, które tak pieczołowicie urządzałam latami. Zupełnie sama - bez profesjonalisty. Kocham urządzanie wnętrz, dobrze rysuję, uwielbiam kolory, zakupy - czy to wystarczy, aby być dobrym projektantem, czy dekoratorem? "

Brutalna prawda brzmi... o nie, nie ma jednej odpowiedzi.

• jeśli nie potrafisz lub nie chcesz mieć do czynienia z ludźmi
• Jeśli nie lubisz podejmować miliona decyzji
• Nie lubisz rozwiązywać problemów
• Jeśli źle znosisz krytykę
• Jeśli nie potrafisz obronić swojej pracy, przekazać swojej wizji innym, rozmawiać z klientami
• jeśli nigdy nie prowadziłaś/eś żadnego biznesu - nie masz doświadczenia w zarządzaniu projektami, czasem, budżetem, wykonawcami
• Nie bo fakt, że jesteś dobry w urządzaniu własnego kąta może się mieć nijak do spełnienia oczekiwań kogoś innego
• Jeśli od pracy oczekujesz tego, czego od pasji - satysfakcji i radości, biznes to jeszcze kwestia wyników finansowych i zadowolenia klientów a także skali działań
• Nie jeśli nie lubisz pracować w pośpiechu - urządzanie własnego domu może trwać latami - nikt tyle czasu nie projektuje dla innych
• Jeśli nie masz odporności na stres
• Nie jeśli nie lubisz zmian i nie chcesz się ciągle czegoś uczyć
• jeśli jesteś typowym artystą i stronisz od technicznych aspektów
• Jeśli boisz się odpowiedzialności

Powiem NIE, ale... wyłącznie wtedy gdy planujesz założyć własna pracownie i prowadzić ją w pojedynkę - bez pomocy i wsparcia. Wiele z tych cech nie przeszkodzi Ci pracować dla kogoś w większej pracowni. Znam wielu dobrych projektantów, którzy nie wstają sprzed komputera bo stronią od ludzi - tym zajmują się ich przełożeni. Można np. mieć kilka z tych słabości jeśli masz mocne wsparcie zespołu projektowego złożonego z wielu osobowości, które się uzupełniają. Ja nie cierpię robić zestawień, a od tabelek kręci mi się w głowie - to robi za mnie ktoś, komu to nie sprawia trudności.

 - Po pierwsze chodzi o świadomość - a nawet świadomość do kwadratu.

Pierwsza najważniejsza świadomość to ta, czym jest ten zawód. Ktoś powie, że to bieganie po pięknych sklepach, przeglądanie katalogów no i może jeszcze siedzenie nad kartką papieru czy komputerem. Tak to wygląda na instagramie - moim też :) bo to jest to, co można pokazać - to jest ciekawe i fotogeniczne.

Realia pracy w tym zawodzie to:

• Godziny na ziemnych i brudnych budowach
  
• Ciągła walka o władze i racje z wykonawcami, handlowcami wreszcie nieraz niełatwe relacje z klientami
• Wieczne telefony i maile
• Spotkania przed podpisaniem umowy i po podpisaniu umowy
• Zamówienia
• Tabelki
• Przeszukiwanie internetu
• Zestawienia elementów
• Noce przed komputerem
• ciągłe szkolenia (uczenie się nie ma końca)
• Zarządzanie zespołem czy współpracownikami
• Wreszcie prace biurowe i księgowość
• Promocja i marketing - zarządzanie stroną i funpageami
• W moim przypadku jeszcze szkolenie stażystów, wykłady i warsztaty, artykuły branżowe
• Śledzenie trendów - wyjazdy na targi i konferencje
• Przygotowywanie umów, negocjacje
• Współpraca z prawnikami
• Robienie ofert i kosztorysów
• Przygotowywanie prezentacji i renderów
• Modelowanie
• Dokumentacja projektowa
• Opisy do projektów
• Inwentaryzacje
• Zdjęcia
• Praca w biegu, w drodze, we śnie

Jeśli od tego nie dostaniesz szewskiej pasji - to śmiało - zrób to! Pod tym warunkiem - pasja będzie twoim turbodopalaczem - klienci to docenią.


Druga świadomość to samoświadomość - jakie mam talenty wrodzone?  - co sprawia mi przyjemność, a co uważam za wyzwanie? Co idzie mi łatwo, a co jak po grudzie? Czego w ogóle nie ogarniam, jakie mam słabości? Warto zrobić sobie test Gallupa aby dowiedzieć się czegoś o swoim naturalnym potencjale. To wspaniałe narzędzie do określania swoich talentów - i skonfrontowania tego z naszym zawodem. Według niego każdy z nas ma zestaw 5 dominujących cech, które nas określają. Sprawdź które będą ci pomocne, a które będą przeszkodą w ten karierze.


Największym problemem projektantów w naszym kraju jest komunikacja - zarówno mówienie o swoich projektach czy pracy, a także dogadywanie się z innymi ludźmi. Porozumienie się z drugim człowiekiem to na całe nieszczęście najważniejsza umiejętność jaka liczy się w pracy w tym zawodzie. Drugi to kompetencje biznesowe. Co da ci pasja, jeśli polegniesz w sprawach urzędowych, nie potrafisz sprzedać swojej pracy?

Niestety to bolączka wielu bardzo utalentowanych projektantów. Niestety najczęściej talent plastyczny - uzdolnienia manualne, kreatywność czy wyczucie przestrzeni - krótko mówiąc cała ta strona artystyczna dominuje nad talentami interpersonalnymi. Tak już jest. Podobno nie można mieć wszystkiego, ale można to ćwiczyć. Projektanci bywają zamknięci w swoim skądinąd pięknym świecie wewnętrznym, a w dodatku to wrażliwe istoty nieodporne na krytykę czy zarzuty w stosunku do swojej twórczej pracy. I tu pojawia się dramat. Co z tego, że wspaniale rysujesz, projektujesz doskonale i niebanalnie, jak nie trafisz do swojego klienta?


Przede wszystkim pomyśl, co konkretnie lubisz w swojej wnętrzarskiej pasji. W brew pozorom to bardzo rozległy temat. Może po prostu cieszy cię robienie zdjęć pięknych miejsc czy dizajnu. Może tylko lubisz na ten temat opowiadać - załóż blog i pisz i tym. Czasem chodzi tylko o to, że lubisz ciągle coś zmieniać w swoim otoczeniu - a nie projektować i rozwiązywać trudne problemy innych ludzi? Może chodzi tylko o rysunek, który sprawia ci wiele przyjemności?

Wyobraź sobie, że to co kochasz robić teraz kojarzy ci się z obowiązkiem? A co jeśli rutyna sprawi, że przestaniesz to lubić? Czy nie lepiej mieć swoje hobby i spełniać je po prostu dla siebie i może dzielić się z bliskim? Co jeśli pośpiech i stres obrzydzą ci to, co latami celebrujesz? Stracisz jakąś ważną wartość. Pasjonatów ocenia się łagodniej niż profesjonalistów - pamiętaj o tym. Zastanów się dobrze, zanim podejmiesz decyzję, inaczej możesz stracić coś bardzo cennego.

A Ty, co sądzisz na ten temat? Czy pasja pomaga Ci w pracy, czy przeszkadza?